در این سرای بی کسی، کسی به در نمیزند
در این سرای بی کسی، کسی به در نمیزند
به دشت پُر ملال ما، پرنده پَر نمیزند
یکی ز شب گرفتگان چراغ بَر نمیکند
کسی به کوچه سار شب، در سحر نمیزند
نشستهام در انتظار این غبار بی سوار
دریغ! کز شبی چنین، سپیده سر نمیزند
گذرگهی است پر ستم که اندر او به غیر غم
یکی صلای آشنا، به رهگذر نمیزند
دل خراب من دگر، خرابتر نمیشود
که خنجر غمت از این، خرابتر نمیزند
+ نوشته شده در سه شنبه بیستم دی ۱۴۰۱ ساعت 6:8 توسط ستاره سهيل
|
سهیل بعد از شعرای یمانی پرنورترین ستاره آسمان است. وضعیت ستاره سهیل طوری است که پس از طلوع، تا ارتفاع کمی از افق بالا آمده، دوباره سر خم می کند و در افق پنهان می شود (غروب می کند). که اگر افق کاملا" باز باشد می توان آن را در مدت کوتاهی مشاهده کرد. دیدن ستاره سهیل کار ساده ای نیست، و مدت زمانی که این ستاره قابل مشاهده است بسیار کوتاه است.