ستاره سهيل در كوير تنهايي شهر راور

گاهی ذهن معیوب من اندکی به کار می‌افتد

و بنا به موقعیت زمانی و مکانی

تراوشاتی از خود به بیرون پرتاب می‌کند

و بلا فاصله چون آتش‌فشانی خاموش دم فرو می‌بندد

امروز

چند تراوش نصفه و نیمه از این ذهن معیوب را بخوانید.

اگر لذتی داشت نثار وجود و قدوم مبارکتان

و اگر فقط باعث تلف کردن وقتتان شد

امید عفو دارم و عذر خواهی می‌کنم.

منتظر نظرات ارزشمندتان هم هستم

عذر تقصیر به درگاه تو آوردم باز

کرمی کرده ببخش و قلم عفو بکش

تو ز خندیدن من رنج به دل راه مده

ابلهان را حَرَجی نیست اگر می‌خندند

ذهن زیبا و قشنگت همه را زیبا دید

ور نه زیبا نَبُوَد آن‌چه که من می‌گویم

چشمم به عکست افتاد از دل برفت طاقت

نی مست و هار باشم، نی لایق ملامت