آثار سخن و سخنوری

niniweblog.com


ظالم آن قومی که چشمان دوختند
زان سخن‌ها عالَمی را سوختند
مولوی


عالَمی را یک سخن ویران کند
روبَهانِ مُرده را شیران کند
مولوی

آن سخن‌های چو مار و کژدُمَت
مار و کژدم گردد و گیرد دُمَت
مولوی


بوی کبر و بوی حرص و بوی آز
در سخن گفتن بیاید چون پیاز
مولوی


در سخن مخفی شدم مانند بو در برگ گُل
میل دیدن هر که دارد، در سخن بیند مرا