به قلبم نشستی نگفتم چرا

دلم را شکستی نگفتم چرا

یکی خواب شب‌های من را ربود

چو دیدم تو هستی نگفتم چرا

()()()()()()()()()()()()()()()()

همواره دلم به زندگی کافر بود

انگار که مرگ چاره‌ي آخر بود

این درد یتیمی که کشیده است دلم

زیر سرِ عشق بی پدر مادر بود